Wernisaż prac malarskich autorstwa dwóch młodych częstochowianek, czyli „Zamknięcie" według Marii Cichoń i Pauliny Wysockiej

Maria i Paulina to częstochowskie malarki młodego pokolenia. Znają się od czterech lat i od tamtej pory wzajemnie się inspirują. Jak same podkreślają - pomysł na wspólną wystawę, to był impuls. „Zamknięcie” było odkryciem. Temat przyszedł sam, a raczej przyniosła go pandemia. Cykl ogranicza się do 6 obrazów, które prezentuje wystawa pod tytułem „Zamknięcie”. Jest to projekt realizowany w ramach Stypendium Artystycznego Prezydenta Miasta Częstochowy.

Maria jest studentką III roku na Wydziale Sztuki Uniwersytetu im. Jana Długosza w Częstochowie, na kierunku malarstwo.

Malarstwem i rysunkiem byłam zafascynowana odkąd pamiętam. Mój tata był artystą, co bardzo pomogło mi w dalszej podróży. Szkoły też były „w temacie”, plastyczne gimnazjum i liceum. Moje malarstwo to przede wszystkim kontrastowe barwy, faktura i kontur. Ciągle szukam i odkrywam nowe horyzonty... Uwielbiam podróże i wykorzystuję je twórczo.

Z kolei Paulina, to 23-letnia dusza towarzystwa. Maluje hobbystycznie od około 3 lat.

Jestem osoba pracowitą, niezależną, trochę pokręcona i filuterną, która próbuje znaleźć swoją prawdziwą tożsamość we współczesnym świecie. Chcę wyrażać swój głos i emocje poprzez sztukę. 

Czym dla Was było tytułowe zamknięcie?

„Zamknięcie” pozbawiło nas świata, jaki znaliśmy, ale też – paradoksalnie – stało się nowym otwarciem. Okazało się, że trzeba odnaleźć się w tej rzeczywistości na nowo. Trochę wygląda to tak, że musisz wybrać: albo zamknięcie uczyni cię nieszczęśliwą, albo otworzy na lepsze zrozumienie siebie, na nowy kontakt z własnymi zmysłami, nową jakość doświadczania. I tak właśnie sztuka może być drogą do wnętrza siebie, a powodem tej wędrówki może stać się tytułowe zamknięcie. Wtedy też sztuka jest korespondencją artysty z jego zmysłami ~ Maria

Czy praca artystyczna, w czasie pandemii, była dla Was trudniejsza? Jeśli tak, to dlaczego?

Wydaje mi się, że nie. Był to ciekawy okres, w którym mogłam poświęcić czas sobie i w 100% skupić się na rozwijaniu swojej pasji ~ Paulina

Jak można określić styl i kierunek Waszych prac?

Inspirację czerpię ze sztuki hinduskiej. Ogromne wrażenie robią na mnie ruchy awangardowe, jak fowizm czy surrealizm ~ Maria

Trudno mi to jednoznacznie określić. Wydaje mi się, że jest w tym trochę abstrakcji, ekspresjonizmu, a także opiera się ono na malarstwie (nie)figuratywnym ~ Paulina  

Zastanawiacie się czasami - co, jeśli nie sztuka? Macie jakiś alternatywny pomysł na życie?

Czegokolwiek bym nie robiła, chciałabym, żeby było to związane ze środowiskiem artystycznym. Sztuka jest sposobem doświadczania życia. Dla mnie, jest zgodą na inność i niepowtarzalność mojej drogi ~ Maria

Często inni narzucają nam coś. Na początku chcesz spełnić ambicje swojego rodzica, później nauczyciele mówią ci, w czym jesteś dobry, a do czego się nie nadajesz... Aż w końcu przestajesz słuchać siebie. Ja zatraciłam się tak na jakiś czas. Dlatego maluje na nowo od 3 lat, a nie od 23 lat. Dałabym radę pracować prawie wszędzie, ale na razie, dążę do realizacji planu, który ściśle związany jest z praca artystyczną ~ Paulina

A które z dotychczasowych doświadczeń, uznajecie za Wasz największy sukces?

Ważnymi punktami na mapie moich doświadczeń są na pewno: udział w Międzynarodowym Plenerze Malarskim Fundacji Inter-Art w Rumuni, wystawa prac malarskich w warszawskiej galerii sztuki, wystawa malarska „Zmiana” w Częstochowie, studia na Malta College of ARTS, Science and Technology i wystawa malarska “Zmysły” w Częstochowie ~ Maria

Hm... Pierwszą wystawę zorganizowaliśmy ze znajomym w częstochowskiej Szufladzie. W międzyczasie otrzymałam dofinansowanie z Ośrodka Kultury Gaude Mater. Doszły do tego jeszcze wystawy w stacji artystycznej w Gliwicach i ta rok temu w Cafe Belgu. Podpisałam także kontrakt z galerią sztuki Gufo. I to chyba na razie tyle ~ Paulina

Kto jest Waszą największą inspiracją w dziedzinie sztuki?

Moimi idolami są Hoyland John oraz Helen Beard ~ Paulina

Największą inspiracją jestem dla siebie ja sama. To, jak czuję, jak słyszę, widzę... Samo doświadczanie życia. Bycie „tu i teraz” we wszystkim, co przychodzi. Uwielbiam Henry Matisse, Salvador i Gala Dali, Paul Gauguin i Caspar David Friedrich ~ Maria

Na koniec zapytam - jakie jest Wasze największe artystyczne marzenie?

Choć wydaje się nieosiągalne i możecie mnie uznać za wariatkę, to marzę o wystawie w MoMa w New York ~ Paulina

A ja marzę o byciu w związku ze sztuką do samego końca... ~ Maria

Tego pragniemy życzyć naszym młodym artystkom. Dziękujemy im za rozmowę i za wprowadzenie nas, do ich pięknego, pełnego koloru, świata. A Państwa zapraszamy na wernisaż. Link do wydarzenia znajduje się TUTAJ.