Ślubne zwyczaje. Co przynosi szczęście, a co pecha? Lepiej sprawdź!

Zwyczaje ślubne i weselne miały w zamyśle służyć młodym, przynosząc im szczęście w pożyciu, bogactwo, zdrowe potomstwo, zgodność w związku. Widać w nich nie tylko obrządek chrześcijański, ale również i pogański, bo wiele przedchrześcijańskich tradycji praktykowano długo po przyjęciu przez Polskę chrześcijaństwa.

Tradycje ślubne i weselne obyczaje są nadzwyczaj bogate, i - co ważne - stale się zmieniają. Stare czasami odchodzą w niepamięć, a z podróży przywozimy nowe.

Strój panny młodej zawsze był sprawą najwyższej wagi. Do ślubu pannę młodą ubierać powinny druhny, ewentualnie matka chrzestna lub starościna weselna. Przesądy ślubne mówią, że w czasie przygotowań welon pannie młodej powinna nałożyć na głowę osoba niezamężna.

Dawniej suknia panny młodej wcale nie była biała. Wkładano po prostu najlepszy strój, jakim dysponowano.

Istotne było, by mieć przy sobie coś czerwonego, gdyż czerwień chroniła przed złymi siłami, natomiast nie należało ubierać niczego niebieskiego! Niebieska podwiązka panny młodej przyjechała do nas dużo później - z Anglii. Strój pana młodego nie budzi tylu emocji. Istnieje jednak zwyczaj, że panna młoda powinna przyszłemu mężowi kupić koszulę ślubną.

Buty pannie młodej powinien kupić jej przyszły mąż. Aż do dnia ślubu powinny one czekać na parapecie. Ale, uwaga: zgodnie z tym, co mówią przesądy, ślubne buty z odkrytymi palcami przynoszą niepowodzenie!

Przed wyjazdem do kościoła młodych obsypuje się owsem, co zapewnia bogactwo oraz płodność.

Zwyczaj błogosławieństwa obecnie nie zawsze jest praktykowany; młodzi mieszkają razem. Często panna młoda woli, by pan młody zobaczył ją dopiero w kościele.

Podczas drogi do kościoła nie należy zatrzymywać się ani - broń Boże - zawracać! Podobnie złym znakiem jest widok czarnych ptaków. Jeśli przez pierwsze pięć lat małżeństwa nie chcemy mieć dzieci, panna młoda powinna - w drodze do ślubu - usiąść na własnej dłoni.

Próg kościoła przekraczać należy zawsze prawą nogą. W drodze do ołtarza panna młoda nie może się potknąć ani oglądać za siebie, by nie spowodować potyczek w małżeństwie. Idąc przez kościół, małżonkowie nie powinni rozglądać się w tłumie. To zwiastuje zdradę!

Przy wyjściu z kościoła para młoda obsypywana jest ryżem lub pieniędzmi. Ryż jest symbolem płodności, a pieniądze zapewniają dostatek, ale pod warunkiem, że wyzbierane zostaną co do grosika. Ten, kto zbierze ich więcej, będzie miał przewagę w zwiąku.

Przenoszenie przez próg ma uchronić parę przed nieszczęściem. Znawcy tematu proponują, by trochę poćwiczyć przed ślubem...

Para młoda powinna rozbić kieliszki, rzucając je za siebie, by zapewnić sobie szczęście, a następnie szkło posprzątać. Ten, kto trzyma szufelkę, będzie dominował w związku. Przypuszczalnie obyczaj ten przywędrował do nas za sprawą zachodniego sąsiada, z Niemiec. Tłuczenie szkła symbolizuje koniec starego i początek nowego życia, a dodatkowo hałas ma za zadanie odstraszyć złe duchy.

Bardzo ważnym punktem każdego wesela jest pierwszy taniec. Jeśli para młoda pomyli w nim kroki, może to zwiastować brak zgody w związku (dlatego warto poćwiczyć przed weselem).

Jeśli w gronie osób składających życzenia znajdzie się przypadkowa osoba, nie bójmy się - to przynosi szczęście!

Najważniejszym obrzędem tradycyjnego wesela były oczepiny, jako rytualne przejście panny młodej do grupy kobiet zamężnych. Była to jedna z magicznych praktyk przedchrześcijańskich, mająca zapewnić płodność i dostatek młodym małżonkom.

Para Młoda wspólnie kroi pierwszy kawałek tortu na znak budowy wspólnego życia. Jednak już wtedy widać pierwsze oznaki, kto będzie decydował w związku: to ta osoba, która pewniej kroi tort!

Dziś popularne jest rzucanie muszki oraz welonu, ale lepiej to zrobić raz, a dobrze. Kawaler lub panna, którzy je złapią, mają szansę jako następni stanąć na ślubnym kobiercu.

Wszystkie przesądy traktujemy z przymrużeniem oka, ale... szczęściu trzeba trochę pomagać, więc może warto wziąć pod uwagę stare zwyczaje.

Drożejące mieszkania w Polsce